درود بر آقا وحيد

اميدوارم كه حالتون خوب باشه

اگه ميدونستم كه اينجا مينويسيد زودتر سر ميزدم

ممنون از نظراتت ..راستش من عاشق خاطراتم هستم

دلم نميخواد فراموششون كنم..شايد باور نكنيد ولي من هر روز ميشينم از اول كل دفتر خاطراتمو ميخونم

آلبوم عكسامو نگاه ميكنم و....

با خاطراتم زندگي ميكنم

تم مشكي رو از اين جهت دوست دارم كه ميتونم داخلش با رنگ سفيد بنويسم

ميدونم كه اين شعر يه نوع خودخواهي هستش اما حقيقت هاي زندگي رو نميشه فراموش كرد

آيا واقعا مردمي وجود ندارند كه به خاطر يه لقمه نون مجبورن كه گدايي كنن

وقتي يه آدم اينجوري رو توي خيابون ميبينم و انسان هايي كه بي تفاوت از كنارشون ميگذرند دلم مي گيره

سرتون رو درد اوردم با اينكه سرتون خودش همينطوري هم داره از درد ميتركه

از مطالب وبلاگتون خيلي خوشم مياد

نميدونم چيكار كنم كه از آينده نترسم

ترس از اينكه نتونم به آن چيزي كه ميخوام برسم

تا درودي ديگر بدرود

يك دنيا خوشحالم كرديد